نتایج!

ده روز هم سخنی و هم فکری با فعالان حقوق زنان کشورهای مختلف چند موضوع رابرایم مشخص کرد :

یک اینکه بسیاری از مشکلاتی که شاید در نگاه اول ناشی از قوانین اسلام به نظر برسند ریشه در فرهنگ مردسالاری دارند که در همه جوامع وجود دارد هر چه جامعه ای پیشرفته تر شده است این مسایل کم رنگ تر شده اند

برای مثال بکارت و اهمیت ان در بین ایران و پاکستان و مصر و کنیاوهند و  زیمبابوه و .. مشترک است و مسیحی و مسلمان و هندو هم ندارد!

و یا fgm ( ناقص سازی زنان) کاملا یک موضوع فرهنگی است حتی بسیاری از مسیحیها هم اینکار را انجام میدهند

اما نکته دیگر 

تقلیدی است که اصولگرایان مسیحی و مسلمان از یکدیگر میکنند.هر جا قانونی به تصویب می رسد که به مذاق اصولگرایان خوش بیاید انها همه تلاششان را میکنند تا ان را به کشور خود منتقل کنند حتی اگر سالها هم از قوانین مخالف آن گذشته باشد 

برای مثال در ترکیه علیرغم اینکه از سالها پیش سقط جنین قانونی بوده است در این دو سال اخیر تلاش نموده اند تا قوانینی مخالف آن وضع نمایند که البته با مخالفت شدید فعلان حقوق زنان روبرو شده است و یا اینکه دستوری خطاب به داروخانه ها داده اند تا اسامی کسانی که قرص جلوگیری از بارداری میخرند ثبت شود و...

و مشابه این قوانین در بسیاری از کشورها مشاهده شده است.
مسئله تاسف برانگیز بعدی این بود که در هیچ کدام از کشورهای حاضر در دوره با مسایل حقوق زنان به دید  موشوعات سیاسی نگاه نمی شد و فعالان اگر با مشکلی موجه بودند از باب درگیری با فرهنگ حاکم بر جامعه بود و نه دولت.
در تمام این کشورها گروههای وجود داشتند که در زمینه حقوق همجنسگرایان فعالیت میکردند و تنها کشوری که در آن هیچ صحبت رسمی در این خصوص نمی شد ایران بود
و اینکه در خصوص هر موضوعی که حرف میزدیم حتما قوانین ایران در خصوص ممنوعیت یا محدودیت آن سخنی گفته بود