سلیقه را تغییر دهیم!

 دستفروشی زنان در مترو هزاران نکته پنهان و آشکا در خود دارد.اینبار ولی موضوعی برایم جلب توجه کرد که قبلا ندیده بودمش.زن کتبهای کوچک جیبی را در دست گرفته بود و میگفت: " کتابهای مورد نیاز خانمها،آموزش مانیکور ناخن،آموزش پخت دسر،صدها راه برا به دست آوردن دل همسر،راههای نرم نگاه داشتن پوست دست و ..."

واقعا اینها نیاز زنان ما است.؟

زنان درون واگنهای ابتدایی و انتهایی مترو طیف وسیعی از زنان با سطح تحصیلات ،درآمد و شان اجتماعی متفاوت را تشکیل میدهند.آنها که این کتابها را چاپ کرده اند و به فروش می رسانند قطعا اشتباه هدف گیری نکرده اند.زنان این کتابها را می خرند.آنها اینها را دوست دارند و به یکدیگر توصیه می کنند.مشکل آنجا است که سلیقه عموم مردم در طول زمان شکل می گیرد.شخصیتهای فیلمها، سریالها و کتابهای ما در اکثر موارد زنانی بوده اند که کلاس آشپزی رفته اند و از فلان شیوه جدید زیبایی حرف زده اند و یا فلان خیاط معروف را به هم معرفی کرده اند.اگر کتابی خوانده اند در راستای همسرداری و کودک پروری بوده است.گویی اراده ای عامدانه خواسته است زنان ما سطحی باقی بمانند.هیچگاه ندیده ایم زنی روزنامه بخواند،از سیاست روز حرفی بزند و یا در برابر مسایل اجتماعی غیر از واکنش های احساسا چیز دیگری برای گفتن داشته باشد.

تمام محدودیتهای جامعه امروزی ایران را می شناسم اما معتقدم ما هم به اندازه کافی تلاش نکردیم تا بتوانیم سلیقه زنانمان را ارتقا دهیم.کاش می توانستیم کتابی چاپ کنیم در قطع جیبی و از حقوق زنان بگوییم.از آنچه بسیاری از همین زنان از آن فرار می کنند.

کاش به زنان می آموختیم اخباری که در جامعه اتفاق می افتد فراتر از صفحه حوادث یک روزنامه یا مندرجات یک مجله زرد است.

کاش به زنان می آموختیم اگر زیبایی را میخواهیم اول برای خودمان باشد و بعد برای رضایت دیگری.

برقراری عدالت مهم است.قانونگذاری بدون تبعیض مهم است.ایجاد فرصتهای برابر هم مهم است.اما این آموزش عمومی را از یاد نبریم.دیگران چه با هدف سیاسی،چه به دنبال کسب درآمد بیشتر فعلا هم سرعتشان بیشتر است و هم قدرتشان.